تیپ‌های کم خطر ویروس HPV

تیپ‌های کم خطر ویروس HPV
0 ۸۳

ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) یکی از شایع‌ترین عفونت‌های منتقله جنسی در دنیاست. بیش از 200 نوع مختلف این ویروس شناسایی شده است که بر اساس خطر سرطان‌زایی به دو دسته تیپ‌های کم خطر و تیپ‌های بالا خطر تقسیم می‌شوند.

در این مقاله قصد داریم به طور تخصصی تیپ‌های کم خطر ویروس HPV را بررسی کنیم. این مقاله با رویکردی علمی و آموزشی، تمامی اطلاعات لازم درباره علائم، نحوه انتقال، تشخیص و پیشگیری از تیپ‌های کم خطر HPV را در اختیار شما قرار می‌دهد. منابع استفاده شده شامل آخرین مطالعات منتشر شده در وبسایت‌های معتبر پزشکی جهانی مثل CDC ،WHO و NCBI هستند.

تیپ‌های کم خطر ویروس HPV

ویروس HPV چیست؟

ویروس پاپیلومای انسانی (Human Papillomavirus) یک خانواده بزرگ از ویروس‌های DNAای است که بیش از 200 سروتیپ مختلف دارد. این ویروس قادر است سلول‌های پوششی پوست و غشاهای مخاطی را آلوده کند.

HPV اغلب بدون علامت است و در بسیاری از موارد، سیستم ایمنی بدن خود به خود آن را از بین می‌برد. با این حال، برخی از سروتیپ‌ها می‌توانند منجر به زگیل تناسلی یا حتی سرطان شوند.

تیپ‌های کم خطر ویروسHPV چه هستند؟

تیپ‌های کم خطر ویروس HPV به آن دسته از سروتیپ‌های ویروس گفته می‌شود که احتمال ایجاد سرطان را ندارند اما می‌توانند زگیل تناسلی یا ضایعات پوستی مشابه آن را به وجود آورند.

دو سروتیپ اصلی کم خطر عبارتند از:

| HPV 6| کم خطر | شایع‌ترین سروتیپ در ایجاد زگیل تناسلی (حدود 50٪ موارد) |

| HPV 11| کم خطر | دومین سروتیپ شایع در ایجاد زگیل تناسلی (حدود 35٪ موارد) |

نکته مهم: این دو سروتیپ (غیرسرطانی) هستند، اما وجود آن‌ها در بدن می‌تواند نشانه‌ای از تماس با سروتیپ‌های خطرناک‌تر باشد.

زگیل تناسلی و ارتباط آن با تیپ‌های کم خطر ویروسHPV

زگیل تناسلی (Genital Warts) یکی از شایع‌ترین نشانه‌های ظاهری ابتلا به تیپ‌های کم خطر ویروسHPV است. این زگیل‌ها معمولاً در ناحیه تناسلی و مقعد فرد آلوده ظاهر می‌شوند.

علائم شایع زگیل تناسلی

  • ظاهر شبیه کلم گل
  • رنگ سفید، صورتی یا قهوه‌ای
  • بدون درد، ولی گاهی با خارش، سوزش یا خونریزی
  • ممکن است تکی یا گروهی باشند.

محل ظهور زگیل تناسلی در زنان

  • لابیا (بزرگ و کوچک)
  •  کلیتوریس
  • واژن
  • دهانه رحم
  • اطراف مقعد

محل ظهور زگیل تناسلی در مردان

  •  سر و بدن آلت تناسلی
  • بیضه‌ها
  •  اطراف مقعد

تیپ‌های کم خطر ویروس HPV

نحوه انتقال تیپ‌های کم خطر HPV

انتقال تیپ‌های کم خطر ویروس HPV اغلب از طریق تماس مستقیم پوست به پوست در ناحیه تناسلی یا مقعد صورت می‌گیرد. مهم‌ترین روش‌های انتقال عبارتند از:

1. رابطه جنسی بدون محافظ

این روش شایع‌ترین راه انتقال HPV است. حتی اگر فرد آلوده هیچ علامتی نداشته باشد، می‌تواند ویروس را منتقل کند.

نکته: کاندوم می‌تواند خطر انتقال را کاهش دهد، اما نمی‌تواند به طور کامل از انتقال HPV جلوگیری کند، چرا که ویروس می‌تواند در نواحی خارج از پوشش کاندوم نیز وجود داشته باشد.

2. تماس مستقیم با زگیل تناسلی

اگر فرد سالم دست خود را روی زگیل تناسلی فرد مبتلا بکشد و سپس ناحیه تناسلی خود را لمس کند، ممکن است آلوده شود.

3. استفاده از وسایل شخصی فرد مبتلا

استفاده از حوله، لباس داخلی یا سایر وسایل به اشتراکی با فرد مبتلا به زگیل تناسلی، در شرایط خاص (مانند وجود آسیب پوستی) می‌تواند منجر به انتقال ویروس شود.

4. انتقال از مادر به نوزاد

در زایمان طبیعی، اگر مادر زگیل‌های بزرگی در ناحیه تناسلی داشته باشد، ممکن است ویروس به نوزاد منتقل شود. این امر می‌تواند منجر به زگیل حنجره‌ای در کودک (Laryngeal Papillomatosis) شود.

تشخیص تیپ‌های کم خطر ویروس HPV

تشخیص تیپ‌های کم خطر ویروس HPV معمولاً از طریق معاینه بالینی و برخی آزمایش‌های خاص انجام می‌شود. روش‌های تشخیصی عبارتند از:

  •  معاینه بالینی

متخصص با استفاده از چشم غیرمسلح یا با کمک محلول استیک اسید (Acetic Acid Test) می‌تواند زگیل‌ها را تشخیص دهد.

  •  تست HPV DNA

در صورتی که زگیل‌ها کوچک یا غیرقابل دیدن باشند، تست HPV ،DNA یک روش تشخیصی دقیق است. این تست قادر است سروتیپ‌های مختلف ویروس را شناسایی کند.

  • تست پاپ اسمیر (Pap Smear)

اگر زگیل‌ها در دهانه رحم یا داخل واژن باشند، ممکن است فقط از طریق تست پاپ اسمیر قابل تشخیص باشند.

  • کولپوسکوپی (Colposcopy)

در صورت عدم قطعیت در نتیجه تست پاپ اسمیر، کولپوسکوپی انجام می‌شود.

درمان زگیل تناسلی ناشی از تیپ‌های کم خطر HPV

اگرچه هیچ درمان قطعی برای HPV وجود ندارد، اما زگیل‌های تناسلی قابل درمان هستند. روش‌های درمانی شامل:

الف) درمان دارویی

  •  ایمیکوئید (Imiquimod) داروی ضد ویروسی به صورت کرم
  •  پودوفیلین (Podophyllin) مواد شیمیایی که زگیل‌ها را از بین می‌برند.
  •  تری‌کلورو استیک اسید (TCA) برای سوختن زگیل‌ها

ب) درمان فیزیکی

  • کرایوتراپی (Cryotherapy) یخ زدن زگیل‌ها با نیتروژن مایع
  • الکتروسورجری (Electrosurgery) برش الکتریکی زگیل‌ها
  •  لیزر برای زگیل‌های بزرگ یا مقاوم

 پیشگیری از ابتلا به تیپ‌های کم خطر ویروسHPV

پیشگیری از ابتلا به HPV یکی از بهترین راه‌ها برای جلوگیری از بروز زگیل تناسلی است. راهکارهای موثر پیشگیری عبارتند از:

1. واکسن HPV

واکسن HPV یکی از موثرترین روش‌های پیشگیری از عفونت‌های ناشی از HPV است. واکسن‌های موجود شامل:

  •  Gardasil 9– در برابر سروتیپ‌های 6, 11, 16, 18 و 5 سروتیپ دیگر
  •  Cervarix– در برابر سروتیپ‌های 16 و 18

این واکسن‌ها در دختران و زنان 9 تا 45 ساله و پسران و مردان 9 تا 26 ساله توصیه می‌شوند.

2. استفاده از کاندوم

اگرچه کاندوم نمی‌تواند به طور کامل از انتقال HPV جلوگیری کند، اما میزان خطر را کاهش می‌دهد.

3. معاینات دوره‌ای

برای زنان، معاینات دوره‌ای و تست‌های پاپ اسمیر منظم (هر 3 تا 5 سال) نقش بسیار مهمی در تشخیص زودهنگام عفونت HPV و زگیل‌ها دارد.

سوالات متداول درباره تیپ‌های کم خطر ویروس HPV

آیا تیپ‌های کم خطر HPV می‌توانند سرطان ایجاد کنند؟

خیر. سروتیپ‌های 6 و 11 غیرسرطانی هستند، اما وجود آن‌ها در بدن می‌تواند نشانه‌ای از تماس با سروتیپ‌های خطرناک‌تر باشد.

آیا زگیل تناسلی می‌تواند خودبه‌خود از بین برود؟

بله. در برخی موارد، سیستم ایمنی بدن می‌تواند بدون دخالت دارویی، ویروس را از بین ببرد.

آیا زگیل تناسلی می‌تواند در حنجره نوزاد ایجاد شود؟

در زایمان طبیعی، اگر مادر زگیل‌های بزرگی داشته باشد، ممکن است ویروس به نوزاد منتقل شود و منجر به زگیل حنجره‌ای (Laryngeal Papillomatosis) شود.

منابع مورد استفاده در این مقاله

  1. [Centers for Disease Control and Prevention (CDC)]
  2. [World Health Organization (WHO) – Human papillomavirus (HPV) and cervical cancer]
  3. [National Center for Biotechnology Information (NCBI)]
  4. [Mayo Clinic – Genital warts]
  5. [American College of Obstetricians and Gynecologists (ACOG)]
  6. [Harvard T.H. Chan School of Public Health – HPV]

نتیجه‌گیری

تیپ‌های کم خطر ویروس HPV (مانند سروتیپ‌های 6 و 11) عامل اصلی ایجاد زگیل تناسلی هستند. این سروتیپ‌ها غیرسرطانی محسوب می‌شوند، اما وجود آن‌ها در بدن می‌تواند نشانه‌ای از تماس با سروتیپ‌های خطرناک‌تر باشد.

با آگاهی کافی، تشخیص به موقع و درمان مناسب، زگیل تناسلی ناشی از تیپ‌های کم خطر ویروس HPV قابل مدیریت است. همچنین، واکسیناسیون، استفاده از کاندوم و معاینات دوره‌ای اقداماتی هستند که می‌توانند در جهت حفظ سلامت تناسلی و جلوگیری از عوارض جدی HPV مؤثر باشند.

اگر شما یا یکی از نزدیکانتان مشکوک به زگیل تناسلی هستید، هرچه سریع‌تر به یک پزشک متخصص مراجعه کنید. یادتان باشد: آگاهی، بهترین سلاح در برابر بیماری‌های قابل پیشگیری است.

 

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.